از نظر فيزيوتراپيست يك درمان موفق و اصولي اين دردها ( تريگر پوينها ) تحت فشار قرار دادن عضلات مربوطه در بازه زماني خاص مي باشد كه با توجه به تنوع عضلات مربوطه در كل نقاط بدن نيروي دست يا انگشتان فيزيوتراپيست براي تحت فشار نگه داشتن عضله براي چند دقيقه كاري بس دشوار و خسته كننده است كه ميتواند روند بهبودي را به تاخير بيندازد و به انگشتان و دست فيزيوتراپ آسيب وارد نمايد. به همين جهت طرحي براي ساخت دستگاه ووسيله هايي كه بصورت مكانيكي به كمك فيزيوتراپيست بيايد و اين مهم با فشار و دقت بيشتري انجام شودپياده كرده ايم كه در آزمايشات متعدد موفق و موثر بوده است.و باعث بهبود و عملكرد صحيح عضله مي شود. اين دستگاه به دو صورت 1-مكانيكي دستي (نقشه هاي شماره 1A , 2A , 3A , 4A , 5A) و 2-مكانيكي اتوماتيك (نقشه هاي شماره 10 , 11 , 12 ) طراحي و ساخته شده است. 1- در نوع مكانيكي دستي (نقشه مونتاژي شماره 3A , 4A , 5A ) كه توسط فيزيوتراپيست ابزار برروي بدن بيمار قرار ميگيرد و دقيقا ابتداو انتهاي عضله مربوطه را چه بصورت عرضي و چه بصورت طولي بين بازوهاي دستگاه قرار مي دهد و سپس به آرامي دهانه بازوها توسط وي با فشار كمي بسته ميشود و عضله را جمع ميكند و تحت فشار قرار مي دهد و در انتها ضامن دستگاه بسته ميشود و بدون فشار دست فيزيوتراپيست عضله توسط فكهاي دستگاه تحت فشار باقي مي ماند تا زماني كه فيزيوتراپيست ضامن را آزاد و عضله رها گردد. 2- در نوع مكانيكي اتوماتيك(نقشه مونتاژي شماره 12 ) دستگاه مطابق توضيح فوق بر روي عضله مربوطه قرار مي گيرد و فيزيوتراپيست با زدن دكمه استارت رو به جلو بازوهاي دستگاه توسط موتور مربوطه بطور همزمان حركت نموده و با قطع دكمه حركت رو به جلو متوقف شده و در اين حالت باقي ميماند و عضله را تحت فشار نگاه مي دارد ، تا زمانيكه مجددا دكمه حركت روبه عقب زده شود وبازوهاي دستگاه عضله مربوطه را آزاد نمايد.كه در اين روش به هيچ نيرو انرژيي از فيزيوتراپيست نياز نيست و فقط با دست دستگاه را بر روي محل قرار گيري نگاه ميدارد.